Przesycony czarnym humorem spektakl muzyczny nawiązujący do tradycji teatru makabreski i groteski.

Podstawą scenariusza jest kilkanaście „pedagogicznych” wierszyków napisanych w XIX w. przez niemieckiego lekarza Henryka Hoffmana. Jego teksty stały się tak popularne, że wychowywały się na nich całe pokolenia dzieci, również polskich (polskie tłumaczenie wierszyków autorstwa W. Szymanowskiego ukazało się w 1858 r.). Obok tekstów Hoffmana w scenariuszu wykorzystano też utwory innych autorów piszących w duchu dydaktyczno – umoralniającym, przede wszystkim S. Jachowicza i W. Bełzy.

Wykorzystywane dawniej jako pedagogiczny argument, dziś, te pisane z myślą o małych dzieciach prawdziwe makabreski są dla nas punktem wyjścia do teatralnej zabawy w stylu Witkacowskiego nadkabaretu. Każdy ze śpiewanych wierszyków zmienia się w pełną horroru teatralną scenkę, w nasyconą wisielczym humorem przewrotną historyjkę skonstruowaną z „okrutnych” obrazów.

Zabawa opiera się tu na kontrastach między grozą obrazowanych zdarzeń, ich moralistycznym przesłaniem i komediowym wydźwiękiem. Klimat przedstawienia współtworzy kolorystyka scenografii i kostiumów, gra elementów plastycznych i muzycznych. Współczesne kompozycje muzyczne zderzone z archaicznym językiem tekstów są źródłem wielu zabawnych rozwiązań. Podobnie jak nowoczesna choreografia zderzona z „archaizującymi” kostiumami i rekwizytami.