Z lotu ptaka

Na świecie jest 10 tysięcy gatunków ptaków, a Noah Strycker zaobserwował już 2,5 tysiąca z nich. Nie uwierzycie, co potrafią niektóre z tych skrzydlatych stworzeń!

Tego drobnego ptasiego fanatyka znaliśmy nieco wcześniej, więc propozycja objęcia patronatu nad polskim wydaniem jego książki ucieszyła nas podwójnie. Ptaki zresztą fascynują i nas – pisaliśmy o ich dokarmianiu, o książce, której bohaterką jest dziecko z piórami zamiast ubrania i skrzydłami zamiast rąk, a w magazynie Fathers nr 4 traktowaliśmy o ptasich ojcach, wychowujących potomstwo. „Rzecz o ptakach” nas intryguje, bo nie tylko podsuwa całą masę wiedzy o sowach śnieżnych czy pingwinach, ale też sprawia, że jako gatunek ludzki stajemy się pokorniejsi wobec innych stworzeń.

W jednej z recenzji Noah Strycker jest porównywany do Sir Davida Attenborougha – brytyjski biologa, popularyzatora wiedzy przyrodniczej na świecie. Imponujące! I nie ma w tym nic dziwnego, bo młody ten przyrodnik i podróżnik zna się na ptakach jak mało kto. Na okładce polskiej wersji jego książki widnieje napis ‚Ptaki powiedzą nam wiele o nas samych”. Zanim posądzicie Stryckera o zapędy a’la Paulo Coelho, przeczytajcie jego dzieło. Już na wstępnie autor ironizuje, co by było, gdyby to ptaki badały nas. Potem pomyślcie sobie, jak zuchwali jesteśmy – wydaje nam się, że mamy na koncie tyle wynalazków, a przecież takie skromne gołębie mają zmysł magnetyczny, wewnętrzną mapę, kompas i system nawigacyjny, odnotowujący nie tylko położenie słońca i gwiazd, ale też światło spolaryzowane, pola magnetyczne, zapachy i infradźwięki. Dzięki temu zawsze znajdują drogę do domu. Wiedzieliście, że umiejętności manewrowania kolibrów w powietrzu zainteresowały badaczy z Pentagonu, którzy zapowiedzieli ukazanie się nanodrona wzorowanego na budowie i sposobie poruszania się tych ptaków? A ponoć ludzie coraz bardziej przypominają kolibry, pisze ptasiarz Strycker.

Ale technologia to jedno, ptaki mają też uczucia! Sroki nie tylko są psotne, ale i skłonne do psychologicznych gierek – mogą żywić urazę, drwić i oszukiwać. Są też ptaki, które mają świadomość własnego ja, ptaki wyprawiające pogrzeby i przeżywające żałobę, tańczące w rytm muzyki, mające gust estetyczny i poczucie piękna, tworzące sztukę i ulegające modom. Strycker opisuje też, jak obserwował parę zakochanych w sobie albatrosów czarnobrewych – relaskowały się z dala od miasta. Jeśli przyjdzie wam kiedyś do głowy, by przeganiać wróble – sięgnijcie do tej lektury i pomyślcie, co te skrzydlate stworzenia pomyślałyby o was. W temacie wiedzy o ptasich mocach jesteśmy jeszcze mocno nieopierzeni.

„Rzecz o ptakach”
Tekst: Noah Stryker
Tłumaczenie: Michał Radziszewski
Wydawnictwo MUZA

Udostępnij