Zapraszamy na cykl „Sztuka patrzenia” przygotowany we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie. Co miesiąc opublikujemy jeden obraz ze zbiorów MNW i opowiemy jego historię. 

Koniec lata. Mocne, sierpniowe słońce rozświetla jabłonie z dojrzewającymi owocami. Kobieta w pięknej, szafirowej sukni kroczy przez ukwiecony ogród. Obok niej biegnie nagi chłopczyk o złocistych włosach, nad którym unosi się wielka ważka o bursztynowych skrzydłach. W głębi widoczna jest trzecia postać w ludowym stroju. Wszyscy znamy ten obraz. Ale czy wiemy, co naprawdę przedstawia?

W 1902 roku Józef Mehoffer z żoną Jadwigą i dwuletnim synem Zbigniewem spędził lato we wsi Siedlec pod Krakowem. Mehoffer podkreślał potem, że to był najszczęśliwszy czas w jego życiu. Obraz jest poetyckim zapisem tego spokoju i rodzinnego szczęścia. A jednocześnie pełen jest skomplikowanych odniesień. Każdy z precyzyjnie odmalowanych na obrazie kwiatów ma swoje symboliczne znaczenie. Mały Zbyszek trzyma w dłoniach kwiaty malwy, symbolu pokładanych w nim nadziei. Czy syn w dorosłym życiu spełnił nadzieje ojca?

 Dziwny ogród, Józef Mehoffer, 1903, olej, płótno

Muzeum Narodowe w Warszawie
Aleje Jerozolimskie 3
Warszawa
www.mnw.art.pl